1.
Kiď jem išla od mašyny, čulam smutnu novinu,
moho ňaňka, choc ňe staryj, pochovaľi v neďiľu.
[:Što sja, Bože, stalo, što sja povodilo,
už pro mene jasne sonce tym razom zahasilo.:]

2.
Ani ňa doma nebylo, jak vin Bohu dušu dav,
nesťihlam mu vďaku dati, zato, že ňa vychovav.
[:Naučiv ňa peršy kroky i slovička,
i v ťim jomu pomahalá i neboha mamička.:]

3.
Večur pidu do cinterja, do cinterja šyroho,
sjadu sobi na hrib ňaňka, na hrib ňaňka svojoho.
[:Našto Bože žyju, našto sja ja trapim,
šak ja nemam už ňikoho i ňaňko ňa ochabiv.:]

4.
Stavaj, ňaňku, stavaj hori, z toho hrobu temnoho,
ľem sja prizrij, ľem sja prizrij na ďitvaka svojoho.
[:Tu by jes uviďiv smutne ďiťa svoje,
prošu ťa, voz ňa ku sobi, tam budeme oboje.:]

5.
Bo na ťim našim cinterju je mista pro každoho,
tam bys me dvoje ležali, vjedno do dňa sudnoho.
[:Nechce sja mi ňaňku, nechce sja mi žyti,
bez tebe i bez mamičky ťažko sja je trapiti.:]